معنی شوریده دل - جستجوی لغت در جدول جو

شوریده دل(دَ / دِدِ)

لغت نامه دهخدا

شوریده سر

بی قرار، بی آرام، آشفته و پریشان

فرهنگ فارسی عمید

شوریده شدن

پریشان شدن، آشفته شدن، آشفتن، آشوفتن، شوریدن، بشولیدن، پشولیدن، پریشیدن، پژولیدن، برهم خوردن

فرهنگ فارسی عمید

شوریده حال

آشفته، پریشان حال

فرهنگ فارسی عمید

پوشیده دل

(دَ / دِ دِ)

کوردل:
کسانی که پوشیده چشم و دلند
همانا کزین توتیا غافلند.
سعدی

لغت نامه دهخدا

شوریده هش

(دَ / دِ هَُ)

شوریده عقل. شوریده مغز. معتوه. دارای شوریدگی هوش یا اختلال حواس. (یادداشت مؤلف) :
برادرکش و بدتن و شاه کش
بداندیش و بدنام و شوریده هش.
فردوسی.
بداندیش گرگین شوریده هش
به یک سوی بیشه درآمد خمش.
فردوسی.
فژه گنده پیری است شوریده هش
بداندیش فرزند و هم شوی کش.
اسدی

لغت نامه دهخدا

شوریده عقل

(دَ / دِ عَ)

که خردی تباه دارد. مجنون. شوریده رای: رجل ربیک، مرد شوریده عقل در کار خود. تیار، مرد متکبر شوریده عقل لاف زن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

شوریده سر

(دَ /دِ سَ)

بی قرار و بی ثبات و قلندر. (ناظم الاطباء). مختل العقل. (یادداشت مؤلف) ، مجذوب. عاشق. شیدا. آشفته. با سر سودائی:
آمد نه چنان که همنشستان
شوریده سر آنچنان که مستان.
نظامی.
شوریده سرم مدار چندین
زیر و زبرم مدار چندین.
نظامی.
چه خوش گفت شیدای شوریده سر
جوابی که باید نوشتن به زر.
سعدی.
بدو گفت دانای شوریده سر
جوابی که باید نوشتن به زر.
سعدی.
شاه شوریده سران خوان من بی سامان را
زانکه در کم خردی از همه عالم بیشم.
حافظ.
، خشمگین. آشفته. دیوانه وار:
ز روسی یکی شیر شوریده سر
به گردن درآورده روسی سپر.
نظامی.
شکاری یکی مرغ شوریده سر
ز خواب شب فتنه شوریده تر.
نظامی

لغت نامه دهخدا

شوریده زلف

(دَ / دِ زُ)

ژولیده موی. (ناظم الاطباء) :
گر نداری باورم بشنو که خلقان کرده اند
نام اوشوریده زلف و نام من شوریده حال.
امیر معزی.
دستار درربوده سران را به باد زلف
شوریده زلف و مقنعۀ عید بر سرش.
خاقانی.
، از اسمهای محبوب است. (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

شوریده حال

(دَ / دِ)

دیوانه و مجنون. (از ناظم الاطباء) ، آشفته. مجذوب. شیدا:
یکی پیش شوریده حالی نوشت
که دوزخ تمنا کنی یا بهشت.
سعدی.
ندانی که شوریده حالان مست
چرا برفشانند در رقص دست.
سعدی.
مدر پردۀ یار شوریده حال
نه طیبت حرام است و غیبت حلال.
سعدی.
بدان ماند اندرز شوریده حال
که گوئی به کژدم گزیده منال.
سعدی

لغت نامه دهخدا

شوره دل

(رَ دِ)

دهی از دهستان ملایعقوب بخش مرکزی شهرستان سراب است و 466 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا